Γράφει ο Δήμος Βαλκανίδης…
ΟΎΤΕ ΠΈΝΤΕ ΔΕΝ ΈΜΕΙΝΑΝ 29 Μαϊου του 1453, Άλωση της Ρωμιοσύνης, δια μέσω της Κωνσταντινουπόλεως και Νέας Ρώμης.
ΚΑΛΌΓΕΡΟΣ ΡΩΜΙΟΣ, ΓΕΏΡΓΙΟΣ ΓΕΝΝΆΔΙΟΣ ΣΧΟΛΆΡΙΟΣ. Σώπασε κυρά Δέσποινα και μην πολύ δακρύζεις, πάλι με χρόνους με καιρούς, πάλι δικά σου θα είναι. Αυτά ήταν τα Θεόπνευστα Αγιοπατερικα λόγια, καθώς εξέρχονταν θέλοντας και μη, μέσα από τα ενδόμυχα της αδούλωτης, εσωτερικής πονεμένης του, Ρωμαίικης ψυχής, δια μέσω του Πατροπαράδοτου σέβας, των διαχρονικών Ορθών, Οικουμενικών Δογματικών Συνόδων, των Αγίων Θεοφώτιστων Πατέρων. Ως εκ τούτου, του Ρωμιού, Ορθοδόξου Χριστιανού Καλόγερου, του Γεωργίου Σχολαρίου Γενναδίου. Εν ολίγοις όταν έπεσε στα χέρια των Οθωμανών Μουσουλμάνων Τούρκων, του Μωάμεθ Β του Πορθητή, την αποφραδα ημέρα της Τρίτης, 29 Μαϊου του 1453, η Πόλη των Πόλεων, του Κωνσταντίνου την Πόλη την Νέα Ρώμη, λόγω της καταφανέστατης αμετανοησίας μας. Εν γένει των πολλαπλών αμαρτιών μας, ανομημάτων εν πολλοίς, η εσαεί σκλαβωμένη μας Πρωτεύουσα της Ρωμανίας, με έδρα του Κωνσταντίνου την Πόλη, την Νέα Ρώμη, στον Κερατειο Κόλπο του Βοσπόρου ή αλλιώς στην Επτάλοφο.
Εν συνεχεία διορίστηκε, ενθρονίστηκε στην απλή καθομιλουμένη, λόγω των προνομίων που του παραχώρησε, ο Μωάμεθ Β ο Πορθητής, στον Πρώτο Οικουμενικό Πατριάρχη μας, της σκλαβωμένης πλέον, Ανατολικής Οικουμενικής Ρωμιοσύνης, δια μέσω του Οικουμενικού Πατριαρχείου μας της Κωνσταντινουπόλεως και Νέας Ρώμης, με έδρα στο πάλαι ποτέ Φανάρι, της Κωνσταντινουπόλεως και Νέας Ρώμης, ο Γεώργιος Γεννάδιος Σχολάριος. Από την αποφραδα ημέρα της Τρίτης, της 29 Μαϊου του 1453, όταν σκλαβώθηκε η Πρωτεύουσα της Ρωμανίας ή αλλιώς εάλω η Πόλη, του Κωνσταντίνου την Πόλη, η Νέα Ρώμη. Εν γένει η Βασιλεύουσα, η Πόλη των Πόλεων, η κοιτίδα του πολιτισμού, δια μέσω της Πατερικής Ορθόδοξης Θεολογίας μας. Παράλληλα εάν προστρέξουμε όμως, δια μέσω της Πατερικής Ορθόδοξης Θεολογίας, συν τοις άλλοις, αλλά και της ανόθευτης Ιστορίας, εις το διαχρονικό σημερινό, στείρο και άγονο διηνεκές, της 29 Μαϊου του 2023.
Αφενός μεν, αναρίθμητες πολλαπλές ομοιότητες, δια μέσω της πρωτοφανής παρακμής, της διαχρονικής πτώσεως, των αξιών, μας συνοδεύουν, θέλοντας και μη, λόγω της απαραίτητης προβλεπόμενης κάθαρσης, που θα πρέπει να επέλθει, σε όλους τους νευραλγικούς τομείς της χώρας όμως. Εν προκειμένω όπως είναι η Πολιτική, η Παιδεία, Δημοσιογραφία, Υγεία, Σώματα ασφαλείας, Εκκλησία και ου το καθεξής. Επιπροσθέτως συν τοις άλλοις, αλλά αφετέρου δε, κινούμενοι σαφώς συντηρητικά, συμβιβασμένα ιδιοτελώς, συμφεροντολογικά κινούμενα. Ως εκ τούτου και εν γένει δια μέσω της υποτελής αδρανής υποτέλειας, με το απόμακρο τότε παρελθόν, εις το σημερινό διηνεκές, του διαχρονικού διάβα του χρόνου. Εις το δια ταύτα, της έμπρακτης χειροπιαστής ουσίας, των επιμέρους λύσεων, των πράξεων, εν αντιθέσει και όχι το στείρο και άγονο Θεαθηναι, δια μέσω των απανταχού εντυπώσεων τοις πάσι. Ο Μωάμεθ Β ο Πορθητής, τις Πρώτες Ημέρες, της Αλώσεως, εν συνεχεία και με τα απάνθρωπα βάρβαρα, πρωτοφανή βίαια αίσχη, των βασανιστηρίων που διέπραξε, εναντίον του άμαχου πληθυσμού. Έβλεπε αυτός και οι πολλαπλοί όμοιοι του, δια μέσω των βίαιων αξεστων συνεργατών του, σε όλους τους Τοίχους, όπως επίσης και στον ύπνο τους, να τους συνοδεύει συνεχώς, μία Μεγάλη Ανοιχτή Παλάμη ή αλλιώς την σήμερον μία Μουτζα. Αναρωτήθηκε πολλαπλές φορές, απευθυνόμενος στους αναρίθμητους δικούς του συνεργάτες, υψηλόβαθμους Μουσουλμάνους Εμίρηδες, Ιμάμηδες, Χοτζαδες, άραγε τι να σημαίνει αυτό το σημάδι, στον Τοίχο, που το βλέπουν συνεχώς, όλοι μαζί και στον ξύπνιο τους, αλλά και στον ύπνο τους;
Εν αντιθέσει όμως, κανένας απολύτως, δεν μπορούσε να τους το εξηγήσει επακριβώς, τότε θυμήθηκαν θέλοντας και μη, πως καταλάθος έζησε, δια μέσω της Πρόνοιας του Θεού. Εν γένει επέτρεψαν να ζήσει, ένας απομονωμένος Ρωμιός Καλόγερος, Ονόματι Γεώργιος Γεννάδιος Σχολάριος, ώστε να τον φωνάξουνε να δούνε το τι ετυμηγορία θα τους δώσει. Εν τω μεταξύ, μόλις τον ρώτησαν εναγωνίως, μήπως μπορεί να τους εξηγήσει, το τι να σημαίνει άραγε, αυτή η Ανοιχτή Παλάμη στον Τοίχο, ως σημάδι κινούμενοι, σε όποιο σημείο και εάν κινηθούνε; Τους απάντησε με παρρησία, ο Πατροπαράδοτος αυθεντικός γνήσιος, Ρωμιός Καλόγερος, της πάλαι ποτέ Ανατολικής Ρωμιοσύνης, ο Γεώργιος Γεννάδιος Σχολάριος, ότι σίγουρα είναι σημάδι του Πραγματικού Θεού. Καθώς αυτός Πιστεύει ακράδαντα, εν μέρει και θα επιθυμούσε λίγο χρόνο επιείκειας, μίας εβδομάδας, για να προσευχηθεί και εάν του το φανέρωνε με την αποκαλύψει δια μέσω της επιφοιτήσεως του Αγίου Πνεύματος, ο Άγιος Τριαδικός Θεός του, θα τους το αποκάλυπτε και σε αυτούς.
Εν κατακλείδι και πράγματι, μετέπειτα από μόλις μία εβδομάδα, ανώτερης πνευματικής περισυλλογής, δια της προσευχής, παρουσιάστηκε μπροστά, στον Μωάμεθ Β τον Πορθητή, όπως επίσης και σε όλο του το επιτελείο και τους αποκάλυψε περίτρανα, το πολυπόθητο κρυφό μυστικό. Ότι η ανοιχτή Παλάμη, με τα Πέντε δάκτυλα, που συνεχώς βλέπει, σε όλους τους Τοίχους, αλλά και στον ύπνο του, αυτός και οι συνεργάτες του, συμβολίζει, ότι σε όλη την Ανατολική Αυτοκρατορία, της πονεμένης Ρωμιοσύνης, που κατέλαβαν. Ως εκ τούτου δεν απέμειναν πιστοί και συνάμα συνειδητοποιημένοι, στο Πατροπαράδοτο Σεβας, γνήσιοι και αυθεντικοί, Πατροπαράδοτοι Ρωμιοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί, όχι Πέντε, αλλά ούτε Πέντε. Διότι η αμαρτία της περήφανης, αλαζονικής πλεονεξίας, δια μέσω της αμετανοησίας, περίσσεψε κατά πολύ και για αυτό ο Μεγαλοδύναμος Πανάγαθος Θεός, επέτρεψε να σκλαβωθούμε σε εσάς, τους αλλόθρησκους Μουσουλμάνους, για να έρθει η πολυπόθητη μετάνοια της Σωτηρίας, δια μέσω του εύλογου πόνου, της καθάρσεως, καθώς θα προκύψει θέλοντας και μη.
Εν συνεχεία ο Βάρβαρος βίαιος, αλλόθρησκος Κατακτητής, ο Μωάμεθ Β ο Πορθητής, θαύμασε την απάντηση που του έδωσε και για αυτόν ακριβώς τον λόγο, τον Καθιέρωσε δια μέσω των Προνομίων που μας παραχώρησε, ως στον Πρώτο Οικουμενικό Ρωμιό, Ορθόδοξο Χριστιανό Πατριάρχη μας, της Κωνσταντινουπόλεως και Νέας Ρώμης. Εν συνόλω να απαριθμήσω εν τάχει επιδερμικώς, τις αναρίθμητες αιρετικές βλασφημίες μας, εκ δυτικής αιρετικής Εσπερίας, δια μέσω της σκληροτράχηλης αμετανοησίας μας. Συλλειτουργό μέσα στην Μεγαλύτερη Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία μας, του Θεού Σοφίας, ανήμερα του Αγίου Σπυρίδωνα, στις 16 Δεκεμβρίου του 1452, με τους βλάσφημους αιρετικούς, Λατίνους του Πάπα, για την Ένωση των Υποτιθέμενων Εκκλησιών. Παράλληλα Σύμφωνο Φερραρας Φλωρεντίας, για να ενωθούνε με τους Λατίνους του Πάπα, του 1438-39, καθώς έτσι επιθυμούσαν, οι Καθεστωτικοί Κρατικοί Κατεστημένοι, δια μέσω της τελευταίας βλάσφημης, αιρετικής Δυναστείας, των Δυτικών Παλαιολόγων.
Εν αντιθέσει ο Μόνος Ρωμιός, Πατροπαράδοτος αυθεντικός γνήσιος, Επίσκοπος που δεν υπέγραψε, την ένωση των εκκλησιών, ώστε να προσκυνήσει την Φραγκοκρατία του Λατίνου αιρεσιάρχη Πάπα, ήταν ο Επίσκοπος Εφέσσου ο Μάρκος Ευγενικός 1444+. Και αναφώνησε με εύλογο παράπονο ο Ποντίφικας, αφού δεν υπέγραψε ο Μάρκος ο Ευγενικός, εμ! τότε δεν κάναμε απολύτως τίποτα. Εν τέλει την σήμερον αλγεινως, δεν έχουν απομείνει, εναργως συμβαίνει όπως και τότε, του απόμακρου περιθωρίου 1453, δια μέσω της απόλυτης παρακμής, την έκπτωσης των ηθών, αλλά και των εθίμων. Εκ νέου της άλωσης της Κωνσταντινουπόλεως και Νέας Ρώμης, δεν έχουν απομείνει ούτε Πέντε, γνήσιοι αυθεντικοί, συνειδητοποιημένοι Πατροπαράδοτοι Ρωμιοί, Ορθόδοξοι Χριστιανοί, της πάλαι ποτέ Ανατολής, δια μέσω του Οικουμενικού Πατριαρχείου μας της Κωνσταντινουπόλεως και Νέας Ρώμης, ώστε να προσκυνάμε το Πατροπαράδοτο Θεοφώτιστο Σέβας. Επειδή μας κατάπιε κατάφορα ή αλλιώς μας ρούφηξε, το υλιστικό οικονομικό, καταναλωτικό εν πολλοίς, εκ δυτικής αιρετικής Εσπερίας, της ξενόφερτης Φραγκοκρατίας με ορμητήριο τους σύγχρονους Νεοπαγανιστές, των δώδεκα Ειδωλολατρικών Θεών του Ολύμπου.
Και σαν ερωτώ ευλόγως ευθαρσώς, εν μέρει Πόσο Φραγκέψαμε, αλλά και πόσο Τουρκέψαμε; Τι επιθυμείτε να είστε, εκ νέου σύγχρονοι Βαυαροί Έλληνες, αυτοί που δολοφόνησαν βαναύσως, αγρίως κακήν κακώς αλγείνως, τον Πρώτο Ρωμιό, Ορθόδοξο Χριστιανό Κυβερνήτη μας, τον Άγιο της πολιτικής, τον Ιωάννη Καποδίστρια 1770-1831. Εν γένει της υποτιθέμενης συμφέρουσας, ΑΣΤΡΑΦΤΕΡΗΣ οικονομικής, Ευρωπαϊκής Νατοικης ΔΥΣΗΣ, δια μέσω των Εθνικών Ειδωλολατρικών, δώδεκα Θεών του Ολύμπου; Εν μέρει μόνο που ότι λάμπει, δεν σημαίνει πως πρόκειται και περί καθαρού ανόθευτου χρυσού. Εν αντιθέσει, άλλο οικονομικός καταναλωτικός Χρυσός και άλλο ο Θεάνθρωπος Σταυρωθεντας και Ανασταντας Ανανήψαντας Ιησούς Χριστός. Ή μήπως θέλετε να παραμείνετε ότι ήταν οι πρόγονοι σας, Πατροπαράδοτοι Ρωμιοί, της Νέας Ρώμης του Κωνσταντίνου την Πόλη, Ορθόδοξοι Χριστιανοί, της πάλαι ποτέ Ανατολής, δια μέσω του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου της Κωνσταντινουπόλεως και Νέας Ρώμης; Εγώ προσωπικά έχω διαλέξει προ πολλού, με την βοήθεια πάντοτε του Θεού και προτιμώ να παραμείνω ένας άσημος Ρωμιός Ορθόδοξος Χριστιανός, της πάλαι ποτέ Ανατολής.
Εκ μέρους του ΕΝΘΕΟΥ ΚΊΝΗΜΑΤΟΣ της Ρωμιοσύνης του Δήμου Χαλκηδόνας, Ελλάδα Οικουμενική ΡΩΜΙΟΣΎΝΗ, ως Δήμος Αγίων και Δήμος Ηρώων, Δήμος για όλους, πάμε για την Νέα Ρώμη, του Κωνσταντίνου την Πόλη, ακολουθώντας τα βήματα της χαμένης και συνάμα ξεχασμένης Πατροπαράδοτης ΡΩΜΙΟΣΎΝΗΣ, μέσω του Μαρμαρωμένου Βασιλιά, του Αγίου Ιωάννου Βατάτζη του Ελεήμονος Δούκα Γ 1193-1254 από το blog μας tamystikatoubaltou.blogspot.com.
Ο ανάξιος δούλος του Θεού ο Βαλκανίδης Δήμος εκ Κουφαλίων Θεσσαλονίκης.
